رستای مریض

یک هفته میشه که سرما خوردگی ثمین تقریبا خوب شده که رستا گرفتار شده. بیشتر مشکلش تب و حالت تهوعه. دیروز بردیمش دکتر دیشبم همش ناله میکرد. اما تبش هنوز قطع نشده و به زور قطره و شیاف آستامینوفن پایین نگه داشتیم. امروز بابا چند بار با تلفن از خواب بیدارم کرد. بار آخر پاشدم یه ساعتی رفتم ببینم چی میگه که داداش هم اونجا بود. خلاصه تا من برگردم رستا توی فاصله یک ساعتی شایدم کمتر تشنج میکنه که به لطف شیاف حالش بهتر میشه. وقتی اومدم همسر بانو بردش حموم.الانم حالش خدا رو شکر از اون موقع بهتره. خدا به خیر کنه و همه مریضها رو شفا بده.ان شاء الله هیچ پدر و مادری مریضی بچشو نبینه به حق علی و اولادش.

یاد خدا آرام بخش قلب هاست

سلام به دنیای مجازی. الان چهل و پنج دقیقه از نیمه شب گذشته و من بعد از کش و قوس فراوان با خودم تصمیم گرفتم اینجا بنویسم برای خودم و خانوادم. الان که فکر میکنم میبینم خیلی از خاطراتم از ذهنم پاک شده و اونهایی هم که یادمه تصویری مبهم و تار ازشون توی ذهنم دارم. میخوام اینجا بنویسم تا بعد از گذشت چند سال بدونم که چه کسی چه وقت و چطور زخمی به دلم زد و یا اینکه زخمی از دلم رو مرهم گذاشت. می خوام بنویسم تا بچه هام در آینده بدونن که من کی بودم و چه کردم و می خوام بدونن چقدر دوستشون دارم. امید که خدا قوت بده که به انجام برسم. یا حق